Hermeneutyka zdarzeń, probabilistyka znaczeń. Przypominam sobie o tych dziwnych rowkowanych bryłach z dawnego snu, szukam, kiedy to było i jak brzmiało (o czymś podobnym pisał Lovecraft w jednym z niedawno czytanych opowiadań) — z przyczyny tych żłobień (przypominających nieco siatkę dyfrakcyjną) ich kształty były nieodgadnione, mało tego, te bryły istniały w wielu wymiarach na raz i nacięcia były tego skutkiem i świadectwem. Odnajduję zapis z wakacji 81 roku, ale patrzę dalej, bo wydaje mi się, że jeszcze się do tego odnosiłem i przeszukiwarka wyrzuca mi takie konteksty: wedrowka, dajmy szanse mrowkom, zdrowka, zwykla literowka. Przypominam sobie, jak w 85 roku ze zdumieniem oglądałem na berlińskim Kudamie wznoszącą się z trawy pomiędzy jezdniami nowoczesną rzeźbę — dwóch wygiętych w esy-floresy stalowych rur, których powierzchnia...

Aluzje, analogie, alegorie. W każdym zdarzeniu przeglądają się wszystkie zdarzenia, w każdej skorupce wszystkie naczynia. Każdy wysiłek twórczego porządkowania, artykułowania fragmentu świata, artykułuje (mimo woli i wiedzy) całość. Bo w niej jesteśmy zakorzenieni, bo to nią jesteśmy przede wszystkim (a poza tym czym?).

090419