Krzysztof Maurin

Krzysztof Maurin (1923-2017) był wybitnym polskim uczonym, profesorem (od 1966 zwyczajnym) matematyki na Uniwersytecie Warszawskim, a także filozofem i teologiem. W dziedzinie matematyki zajmował się teorią reprezentacji grup, która współcześnie jest centralną i unifikującą teorią matematyczną. Zdaniem profesora Maurina pojęcie reprezentacji w matematyce odpowiada centralnej roli symbolu we współczesnej filozofii. Przez ponad pięćdziesięciu lat Krzysztof Maurin uczył na Uniwersytecie Warszawskim, a także wykładał gościnnie na innych uniwersytetach europejskich. Czterdzieści lat temu stworzył na Uniwersytecie Warszawskim Katedrę Metod Matematycznych Fizyki, w której wychował wielu badaczy. W wykładach i publikacjach Krzysztofa Maurina przewija się wątek matematyki jako języka i sztuki oraz jednoczącego, symbolowego poznania, widzianego jako proces współtworzenia rzeczywistości.
 

Przekraczanie przez uniwersyteckiego uczonego ograniczeń pozytywistycznej nauki i prezentowanie świata w ramach Wielkiej Triady (Bóg, Wszechświat, Człowiek), było dla wielu z jego słuchaczy ożywczym doświadczeniem, a także swoistym fenomenem w kraju, w którego szkolnictwie przez dziesięciolecia oficjalnie panował marksizm. Słuchaczy znakomitych, niezwykle erudycyjnych i błyskotliwych wykładów, fascynowało również to, że profesor nie ma gotowych, wciąż jednakowych odpowiedzi. Przestając z nim doświadczało się zarówno przyjemności, jak i znacznej niejednokrotnie trudności uczestniczenia w żywym procesie twórczym.

Na przełomie lat 60-tych i 70-tych stworzył i nieustannie opiekował się przy Katedrze Metod Matematycznych Fizyki seminarium „Systemy otwarte”, w ramach którego wykłady i dyskusje prowadziłoo wielu wybitnych uczonych z kraju i zagranicy. Seminarium (jak przypominał niejednokrotnie Profesor - posiewnia) zainspirowało i wychowało grono wielu dziesiątek duchowych spadkobierców myśli Krzysztofa Maurina.
 

Profesor Maurin od powstania Gnosis współpracował przy kształtowaniu pisma. Na łamach Gnosis zamieściliśmy szereg jego znakomitych esejów.
 

Najważniejsze prace Krzysztofa Maurina to monografia Metody przestrzeni Hilberta (1959), Analiza, Methods of Hilbert’s Spaces (1967), General Eigenfunction Expensions and Unitary Representations of Topological Groups (1968). 
 

Artykuły w GNOSIS: Tradycja i Zmartwychwstanie - Gnosis 1, Tradycja i Zmartwychwstanie cz.II - Gnosis 3,  Spotkanie z Weinrebem - Gnosis 5, Legenda i cud polskiej szkoły matematycznej,  Prawda legend, baśni i mitów - Gnosis 10, Mistyka - matematyka - magia - Gnosis 11, Syn Człowieczy jako fundament wielkich religii - Gnosis 12,
Przekłady w GNOSIS: Jan Anker Larsen Mowa Niebiańska, Drzewo Życia - Gnosis 3, Friedrich Weinreb Spotkania z aniołami i ludźmi - Gnosis 5